‎ Europese Kampioenschappen 2024 Sofia (Bulgarije)

Op zondag 4 augustus vroeg in de ochtend ging het wekkertje. Het was tijd om af te reizen naar Sofia, om deel te nemen aan de Europese kampioenschappen showdown, die daar werden gehouden van 5 tot en met 11 augustus. We vlogen een dag eerder heen en een dag later terug om ook wat tijd te hebben om de stad te kunnen bewonderen en natuurlijk ook te genieten van het prachtige weer daar (32 tot en met 35 graden). Namens Nederland mochten Stefan Heuker (Bon-Bini) Helma van der Boom (Haag88) en ikzelf: Twan Kruis (Bon-Bini) Nederland vertegenwoordigen.
Na een dagje in het centrum van Sofia was het op 6 augustus tijd om geclassificeerd te worden en te trainen. De classificatie verliep voorspoedig en we werden alle drie snel goedgekeurd tot en met 2028, wat een hele geruststelling was. Want zonder goedkeuring, geen toernooi. De training ging goed, alleen hielden de spiksplinternieuwe tafels het nog geen uur uit voordat de eerste goals het begaven. Gelukkig was de organisatie fantastisch en werden er ‘wel deugdelijke tafels’ uit heel Bulgarije opgehaald om het EK toch doorgang te kunnen laten vinden. Op 7 augustus ging de training nog een stukje beter en na een fantastische openingsceremonie waren we alle drie klaar om de volgende dag de strijd aan te gaan tegen de sterkste tegenstanders. Er namen 36 heren en 27 dames deel die 16 Europese landen vertegenwoordigden.
De eerste speeldag verliep voor geen van de Nederlandse spelers perfect. Ondanks mooi verzorgd spel wist Stefan in al zijn drie poulewedstrijden niet te winnen. Hierdoor zou hij de volgende dag gaan spelen voor plaats 25 tot en met 32. Ikzelf (Twan) verloor mijn eerste wedstrijd (2-11, 12-10, 11-13) en ook mijn tweede wedstrijd wist ik niet te winnen. De derde wedstrijd wist ik wel knap naar me toe te trekken, maar ook in mijn poule was het niet genoeg om door te stoten naar de bovenste 16. Ik zou net als Stefan gaan strijden voor de plaatsen 25 tot en met 32. Gelukkig ontliepen we elkaar in de poulefase, waardoor we beiden nog speelden voor het hoogst haalbare resultaat.
Op vrijdag ging het ons als heren beter af. Stefan verloor helaas één van zijn drie wedstrijden en eindigde hiermee op de tweede plaats in zijn poule, waardoor hij zaterdag mocht spelen voor plaats 27/28. Ikzelf wist wel alle drie de wedstrijden naar me toe te trekken, waardoor ik de volgende dag mocht spelen voor plaats 25/26.
Deze wedstrijden vonden net als vele andere wedstrijden tegelijkertijd plaats, waardoor we elkaar niet konden aanmoedigen, maar natuurlijk hoopten we het beste voor elkaar. Ik won mijn wedstrijd in twee sets, waardoor ik het EK zou eindigen op een 25e plaats. Stefan moest helaas na een zeer zenuwslopende wedstrijd zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander (10-12, 9-11), waardoor hij het EK zou eindigen op een mooie 28e plaats. Zeker niet slecht voor de eerste keer. Ook ikzelf had een mooie vooruitgang weten te boeken (van 29/31 op het EK 2018 in Warschau naar 25/36 in Sofia). Helma wist haar EK af te sluiten als 22e van de 27 dames, een mooie prestatie gezien haar sterke tegenstanders.
Naast onze individuele wedstrijden hebben we ook gezamenlijk met Helma deelgenomen aan de teamcompetitie. In de eerste ronde wisten we goed mee te komen met Slovenië, maar verloren wel met 20-31. Duitsland werd vervolgens eenvoudig aan de kant geschoven met 31-14. België bleek echter een maatje te groot. Na een stand van 4-22 wist Nederland knap terug te komen tot 17-32, maar de winst ging daarmee naar onze zuiderburen. Na deze ronde lag Duitsland uit het toernooi (13/13) en mocht Nederland als derde in de poule op zaterdag gaan strijden voor de plaatsen 9 tot en met 12. Er werd gewonnen van het gastland Bulgarije (31-24), verloren van Tsjechië (25-32), en gewonnen van Slowakije (31-28). Daarmee eindigde het Nederlandse team op een verdienstelijke 9e plaats. En was het na wat rust en toerisme tijd om weer naar huis te gaan. Ik denk dat ik namens ons allen spreek wanneer ik zeg dat we enorm hebben genoten van ons sportieve avontuur en hopelijk brengt de toekomst ons nog veel meer mooie internationale kampioenschappen.,

De afbeelding toont twee mannen die een spel spelen op een rechthoekige houten tafel met opstaande randen. Stefan, aan de linkerkant, draagt een groene shirt en zwarte korte broek. Twan, aan de rechterkant, draagt een donkerblauw shirt en zwarte korte broek. Beide mannen dragen een oogmasker en handschoenen. Op de tafel ligt een gele bal en beide mannen hebben een houten batje in hun hand. De ruimte heeft een kleurrijk wandtapijt met abstracte patronen aan de muur en er staan zwarte stoelen langs de muur. De vloer heeft een patroon met verschillende tinten grijs. Het spel lijkt op showdown, een sport voor mensen met een visuele beperking.
Twan en Stefan aan het inspelen

Op de foto staan Twan, Stefan en Helma  die een Nederlandse vlag vasthouden. Ze staan voor een rij met verschillende nationale vlaggen die aan de muur hangen. De personen dragen allemaal donkerblauwe shirts met een oranje accent. De persoon links draagt een bril, de persoon in het midden heeft een pet op, en de persoon rechts lacht breed. De vloer heeft een patroon van lichte en donkere tinten.
Twan, Stefan en Helma. Team NL

Op de foto staan twee mannen naast elkaar. Links staat Twan, hij draagt een donkerblauw sportshirt met oranje accenten en een logo op de borst. Twan is langer, heeft kort donker haar en draagt handschoenen terwijl hij zijn handen voor zich houdt. Rechts van hem staat Stefan, hij heeft een kaal hoofd en draagt een oorbel. Stefan heeft ook een donkerblauw sportshirt met oranje accenten aan en heeft zijn armen over elkaar. Op de voorgrond is een houten tafel te zien met een gele bal erop. De achtergrond bestaat uit een muur met een patroon van vierbladige bloemen.
Twan en Stefan